علی کربلایی
در مورد صالحی امیری، نکته‌ای که توجهم را جلب کرده سکوت خبرنگاران اصلاح‌طلب است. روزنامه‌نگاران مطرحی که دلیل طرح نامشان در جامعه همین انتقادات صریح و بی‌پرده‌شان از مسئولان عالی‌رتبه ورزش بوده است.
تعلقات حزبی آفت روزنامه‌نگاران ایرانی است. رسانه‌ای‌ها یا اصلاح‌طلب هستند و یا اصولگرا و یا اصلا اعتدال‌گرا! موضوع اینجاست که در این صورت آنها ناخودآگاه مجبور می‌شوند چشم خود را روی برخی حقایق ببندند و نه‌تنها افشاگر برخی فسادها نباشند، که حتی تلاش می‌کنند جلوی انتشار آنها را هم به‌روش‌های خاص خودشان و با توجه به مقبولیتشان بگیرند.
توئیتر روزنامه‌نگاران مطرح را مرور کنید. توئیت‌هایشان رو بخوانید و اگر دیدید چهره به ظاهر منتقدی که تا دیروز می‌شناختید امروز سکوت کرده است؛ با کلیک روی عکسش با چهره یک نان به نرخ روز خور آشنا شوید.
در این میان حداقل ده تا پانزده نام را می‌توان مطرح کرد. فاجعه‌ای بزرگ، از خبرنگارانی که انگار بعد از انتخابات و به‌خصوص با عوض شدن شهردار آنها هم به سهم خودشان رسیدند و زبان سرخشان شد صورتی مایل به سفید.