۱۴۰۰/۰۲/۱۶ - - زهی نوشت -
برای بررسی غم زاده شده در درون حسین منزوی بد نیست سراغ شعر شعر تنهانشین برویم.
لینک آپارات دکلمه شعر تنهانشین با صدای حسین منزوی
در سن بیست سالگی این میزان تصور سیاهی از کجا آمده است. این میزان واژه تلخ و غمگین. گویا غم با منزوی همزمان زاده شده است. درون انسان همواره تلخ است، این را همه تاکیید دارند؛ یکی از آن همه ابراهیم گلستان است که در مورد هدایت این نقل را کرده است. اما هیچکس با دلیل یا جزییات بازگو نمیکنه چرا نویسندهها عمیقا از غم مینویسند؟ آیا ژست خاصی داره؟ یا نه با نوشتن این غم به صاحب قلم منتقل میشه.
از منزوی دور نشیم. شاعری که خیلی صحبت در موردش میشه اما غمی که منزوی داشت کشف نشده موند. شاید هم مشابه غم نصرت رحمانی باشه. غم ناشی از... هرچی که باشه غم غم است و بس.
