زهی

حالِ من حالِ خوبی نیست. مثل ۱۶ آذر بدونِ تو.
مثل ۱۷ آذر، ۱۸ آذر، ۱۹ آذر
بارون زد و یادم رفت تو زورت بیشتره.

تهران آزادی ۱۶ آذر...

چت تلگرامی

کل فلسفه زندگی همینه. گل ها وسط سنگ رشد میکنند، مهم اینه دووم بیاریم و خودمون رو نبازیم، مهم اینه از گذشته درس بگیریم و اشتباهاتمون رو تکرار نکنیم. به قول فرنگیا: fool me once, shame on you. Fool me twice, shame on me.
و اینکه ما دوباره جوانه میزنیم، ایندفعه اگاه تر و قوی تر

شادان

شاید بخشی از این فلسفه زندگی تهش غم باشه شاید اما این غم خودش انواع مختلفی داره یا شاید بشه گفت شدت داره، کم داره، زیاد داره.

اون چی؟

پوریا

می‌تونیم بگیم بردیم یا باید بگیم بردن؟

وقتی که وریا غفوری و پرویز برومند تو زندانن، شما چطوری می‌تونی خوشحال باشی آقای فوتبالیست؟ مردم فراموش کارن ولی نه اینجوری. توی تاریخ ثبت میشه که چجوری همباری و پیشکسوتای قبل خودتون رو فراموش کردید. خیلی دیدنیه وقتی که شما فوتبالیست نماها بازنشسته بشید. دیدن اون روزای شما، آدمایی که همیشه از مردم گفتید و الان تنها چیزی که براتون مهم نیست همون مردمه، دیدن داره.
این روزها میره. شایدم شما و این تیم و مربی دوست نداشتنی به دور بعد صعود کنید اما این روسیاهی به زغال میمونه.