زهی

کل فلسفه زندگی همینه. گل ها وسط سنگ رشد میکنند، مهم اینه دووم بیاریم و خودمون رو نبازیم، مهم اینه از گذشته درس بگیریم و اشتباهاتمون رو تکرار نکنیم. به قول فرنگیا: fool me once, shame on you. Fool me twice, shame on me.
و اینکه ما دوباره جوانه میزنیم، ایندفعه اگاه تر و قوی تر

شادان

شاید بخشی از این فلسفه زندگی تهش غم باشه شاید اما این غم خودش انواع مختلفی داره یا شاید بشه گفت شدت داره، کم داره، زیاد داره.

اون چی؟

پوریا