زهی

توی این تاریخ که میگن ۹ فروردین ۱۴۰۲ هست گم شدم.

تو میتونی منو پیدا کنی؟ همه ازم قطع امید کردن ولی من هنوز خوشبختم چون هیشکی پیدام نکرده.

فقط با یه لبخند به راه برمی‌گردم اما هرچی نگاه می‌کنم تا جایی که چشک کار می‌کنه غم و غصه‌ست. پس من همون گم شدن رو انتخاب می‌کنم.

نشستم روی صندلی گرم، توی هوای گرم، توی این فروردین گرم، سال گم، دنیای گرم، منتظر یه لبخندم. تو لبخند بلدی؟