۱۳۹۶/۰۷/۲۰ - - زهی نوشت -
ماه و خورشید به منزل چو به امر تو رسند
یارِ مه‌روی مرا نیز به من باز رسان
(حافظ)
شعر، گمراه می‌کند. کارش همین است. حق می‌دهم به کسی که گفت: الشعراء یتبعهم الغاوون: جز گمشده‌ها، پی شاعرها نمی‌روند (سوره‌ی شعراء، آیه 224). شعر که به ساحت خبر بیاید، مصداق صدق و کذب می‌شود. ولی وقتی شعر می‌ماند، فقط گمراه می‌کند. می‌زند به گیج‌گاه و پایه‌ی قراردادها را لق می‌کند. شبیه کار رسانه‌ها با مغز. شبیه آن اسم‌ها که بر چیزها گذاشته ایم
هیچ شاهد قطعی‌ای نمی‌شناسیم که معشوقه‌ی حافظ، خوش‌رو باشد...؛ به آن «خوش»ی که پی‌اش می‌گردند.. مثل لب قیطانی و قلوه‌ای... اما شعر حافظ پرِ وصف‌های آن‌چنانی‌ست از او.. لب عشق او به اندازه‌ی شراب سرخ، گیج می‌کند.
یارِ مه‌روی مرا نیز به من باز رسان
(حافظ)
شعر، گمراه می‌کند. کارش همین است. حق می‌دهم به کسی که گفت: الشعراء یتبعهم الغاوون: جز گمشده‌ها، پی شاعرها نمی‌روند (سوره‌ی شعراء، آیه 224). شعر که به ساحت خبر بیاید، مصداق صدق و کذب می‌شود. ولی وقتی شعر می‌ماند، فقط گمراه می‌کند. می‌زند به گیج‌گاه و پایه‌ی قراردادها را لق می‌کند. شبیه کار رسانه‌ها با مغز. شبیه آن اسم‌ها که بر چیزها گذاشته ایم
هیچ شاهد قطعی‌ای نمی‌شناسیم که معشوقه‌ی حافظ، خوش‌رو باشد...؛ به آن «خوش»ی که پی‌اش می‌گردند.. مثل لب قیطانی و قلوه‌ای... اما شعر حافظ پرِ وصف‌های آن‌چنانی‌ست از او.. لب عشق او به اندازه‌ی شراب سرخ، گیج می‌کند.
مثل زیبایی ستاره‌های سینما، ماه و آهو و گُل و سروِ سرِ غزل‌ها هم واقعیت ندارد.. که اگر این‌همه نبود، شعر قدیم کی می‌توانست مست کند...
مصطفا پورنجاتی
بزرگداشت حافظ