سریالی در ژانر پلیسی جاسوسی تا اینجا با ژانر مشکلی نداریم ژانری که در سینما و تلویزیون بسیار مهجور مانده اما نکته ی پر رنگی که در ابتدا به چشم می آید ضعف درام قصه می باشد گویا که هدف بیشتر پرداختن و یا جواب دادن به شخص خاصی بوده. ضعف در فیلمنامه عدم پرداخت به شخصیت پردازی ها به عنوان مثال کاراکتر داریوش فرهنگ به عنوان یکی از شخصیت های کلیدی سریال هنوز گنگ در سریال ایستاده است. شخصیت بهرامی با بازی تکراری اما خوب فرهاد قائمیان هم گویا تنها رسالتش کوبیدن نویسنده ها می باشد و شخصیت دکتر اطلاعات با بازی اتابک نادری را شاید به توان به عنوان یکی از کلیشه ای ترین شخصیت های تاریخ صدا و سیما قلمداد کرد جایی که هیچ دکتری خطا نمی کند و همیشه با پلیس همکاری دارد اما کارمندان مرتبه پایین ممکن مرتکب خطا شوند( همانطور که میبینیم عامل نفوذی در فیلم یک زندان بان است). در کل سریال از منظر محتوا فاقد اعتبار مناسب است اما به دلیل بازگو کردن یک اتفاق حقیقی از کشش و هیجان بالایی بهره می برد فقط ای کاش که هم از کارگردان ماهر تر و هم از فیلمنامه نویسان نخبه استفاده می شد.
محمد حسین مهدویان در باتلاق جهالت