زهی

رفتی فینال جانم به قربانت اما حالا چرا

حالا که هیچ انگیزه‌ای در روزگار نیست چرا

به گواه تاریخ این بهترین پرسپولیس کل ادوار است اما آیا این بهترین روزگار در تاریخ است؟ در و تخته همیشه با هم جور نمی‌شوند، گهی زین به پشت و گهی هیچ به پشت. شادی پس از آخرین پنالتی، پنالتی علی شجاعی، در حد 5 تا یک دقیقه بود برای من. شادی که با فکر به فردا و ماه بعد و شاید سال بعد تلخ و تلخ‌تر شد. عیسی آل کثیرهای زیادی از ما پیش از بازی برای همیشه محروم شدند و ما هم با تمام توان جنگیدیم حتی بجای 11 نفر 72 نفرشدیم اما تیم رقیب هزاران نفر جنگجو داشت و ما هم جنگیدیم و هم پیاپی باختیم.

به امید قهرمانی پرسپولیس در آسیا حتی اگر نبودم.