۱۴۰۱/۰۲/۱۲ - - زهی نوشت -
حملههای عصبی و اضطرابهای بیپایان درسته منو نکشته اما داره شکنجم میده. یعنی یهو پرت میشم به دنیای پر از خاطره اونجا که نشستم دل خوش کنم دوباره پرت میشم وسط شلوغی. اینجا نمیشه چشم بهم زد. اینجا همه رد میشن. از خوباش هیچی تکرار نمیشه ولی بداش رو دور تکراره.