۱۴۰۱/۰۸/۰۷ - - زهی نوشت -
یکی میاد، یکی باید بیاد. یه حرف تازهتر.
باید بیشتر گفت، بیشتر نوشت. باید ادامه داد.
توی این روزها باید گفت باید نوشت. پس میگم و ادامه میدم. ادامه و ادامه. به یاد مینو مجیدی. مهسا امینی. برای زن زندگی آزادی.
برای نوشتنم که این روزها بسیار سخت شده اما من مینویسم. برای مبارزه با ظلم. برای آزادی. من بین پیر شدن و مرگ اگر بنا به بودن اینا باشه، بدون شک مرگ رو انتخاب میکنم. اما مرگ سهم من نیست. من زنده هستم تا آزادی رو ببینم. من اینجا ریشه در خاکم. من اینجا تا نفس باقیست میمونم. من اینجا ریشه در خاکم. باید ادامه داد و امیدوار بود. ما بیشماریم.
زن
زندگی
آزادی
الان وقتِ غم نیست، وقتِ عزا نیست. شجاعت بین من و تو هست و میماند.