زهی

‌ابتدا به متن می‌پردازیم سپس به نقدش

متن:
ارزش حقیقی زندگی ما در تأثیری است که بر انسان‌های دیگر می‌گذاریم
هرچند تلاش لازمهٔ موفقیت یک رابطه است، برای جلب محبت و عشق یک نفر نباید تلاش کرد. او یا تو را دوست دارد یا ندارد. دوست‌داشتن و دوست‌داشته‌شدن باید آسان و بدون دردسر به دست بیاید.
در نهایت هیچ انسان دیگری نمی‌تواند عشقی را که از والدینمان دریافت کرده‌ایم به ما بدهد. اما برخی از افراد تلاششان را می‌کنند، بنابراین به هم نزدیک‌تر و نزدیک‌تر می‌شوند. سپس عشق بیشتری طلب می‌کنند و عشق بیشتری نیز می‌دهند تا اینکه کاملاً وابسته می‌شوند و استقلال خود را از دست می‌دهند.

ناتاشا لان

نقد: توهم عشق در این نوشته بیدار است. عشقی که احتمالا از شرق پدیدار شده. عشقی که باید سرآغاز هستی باشه و همه جا یکسان و ابر سوژه باشه. نه این عشق حتی توی واژه هم در نمیاد چه برسه توی زندگی. انتظار از عشق یعنی عشقی در کار نیست.