زهی

این روزها هم می‌گذرند چه با عشق چه بی عشق چه با معشوق چه بی معشوق اما این تو هستی که پیر می‌شوی بزرگتر می‌شوی و هرکس که دوستت می‌داشت فراموشت می‌کند و تو عادت خواهی کرد به این تنهایی به این روزها به آن شب‌ها، هر روز.

به شیراز رفتنت راضی نبودم        تک و تنها به تو می اندیشم

عاشقانه بیژن الهی                   می روی چون بوی گل

فصلِ اشک                              عشق قصه شده