چشام داره میسوزه از خستگی فردا میتونه روز بزرگی برام باشه همونطور که دیروز بود. دیروز دهمین سالروز وبلاگ‌نویسیم بود. از ۲۸ مرداد ۸۸ تا دیروز ۲۹ مرداد ۹۸. خیلی سخت گذشت خیلی زود گذشت خیلی خوش گذشت خیلی به غم گذشت هر چی که بود و گشت ولی هنوز امید هست. زهی عشق.
کمی بیشتر از من
عاشقی تو
اما عاشق دیگری
درد من چیست
علاجش جز مرگ چیست
راه رفتن گریه کردن
محمد صالح علا گوش دادن
سینه‌ام دکان عطاری‌ست
دردت چیست
همین یه چای بزنیم شروع می کنیم که تمومش کنیم هستی و مستیو پستیو
این روزها هم می‌گذرند چه با عشق چه بی عشق چه با معشوق چه بی معشوق اما این تو هستی که پیر می‌شوی بزرگتر می‌شوی و هرکس که دوستت می‌داشت فراموشت می‌کند و تو عادت خواهی کرد به این تنهایی به این روزها به آن شب‌ها، هر روز.
به شیراز رفتنت راضی نبودم تک و تنها به تو می اندیشم
عاشقانه بیژن الهی می روی چون بوی گل
هنوز روز تولدمه ولی از اینجا به بعدشو میخوام بزنم به نام جوان دوم آسایشگاه
شده بیست و چند سالم
دقیقا بیست و چند؟
چه فرقی داره
ولی امسال دیگه قراره بشم جوان اولِ آسایشگاه
همه چیو با خودش میبره اول از همم تورو
میبره به ناکجا آباد تا به آب بری
و برنگردی و حالا حالا دورت خودت بچرخیوووووو
بو نداره رنگ داره
رنگ سفید با فیلتر قرمز
با قطران بالا
به طعم ناامیدی
جهانت باید بخنده وقتی که فرشته نجاتت با یه گونی پر سوغاتی از لباس و کلاه یانکی ها داره میاد نجاتت بده باید باهم به زیرِ این دنیا قاه قاه بخندیم.
مرسی جمال عزیزم
طعم کدوم گیلاس نجاتم میده بگو
طعم کدوم زندگی از مرگ بهتره بگو
آقای حکایتی کی تیتراژ تموم میشه بگو تموم نشه
قصه ی ما خیلی وقته هموم شده
پایین اومدیم گه بود
عدد گرفته است ذهن خلق را در این جهان بی ارغوان
در این جهان بی آیدا
بی مهتاب
بی لیلی
و بی شاعر
و بی عاشق
این کجا و آن کجا
پپس همیشه میشه سرویس داد و نرخ تعیین کرد
از زمین باید بلند شم وقتی همه راهها بستس باید از آسمون شروع کرد تا رسید
با هیچی قهرمانی دنیا تبریک به تمام کسانی که از این قهرمانی شاد شدند نه تمام ایرانی ها
چه رنگ است؟
لبخند تلخ
و تو
که از دستم در رفته نبودن هایت
جدا ماندن هایت
گرفتست هنوز
سالهای قهرمانی به پایان رسیده سه مسابقه ی آخر فصل 2019 رو از دست دادی دو سال است که هیچ مسابقه ای را برنده نشده ای ولنتینو دوست داشتنی. دکتر عزیز تو در پایان فصل 2019 برای همیشه از موتورسواری خداحافظی خواهی کرد و چه دیر. شاید کمی زودتر بهتر بود.
رد کردم نا امیدی و نرسیدن ها رو با پرفورمنس های موفقیت جدیدی جایگزین کردم.