زهی

                                                         بیژن الهی

با آوازی غمناک

                      غمناک 

و به عمری سخت دراز و سخت فرساینده

 آری ، مرگ

              انتظاری خوف انگیز است

انتظاری

         که بی رحمانه به طول می انجامد.

                                                                     ترکیب اشعار احمد شاملو

                                      رفتن

                                                از روی اختیاری

                                                                                            احمد شاملو

ولی تو باز نیامدی

سالی گذشت و نو شد

نیامدی

خوب یا بد به تنهایی گذشت

و باز هم نبودی

ای تو که نمی دانم اسمت چیست

از کجایی

از برای چه می آیی ؟

تنها می دانم باید بیایی

قبل از رفتن

زنده ام به خاطرهای با تو

به روزهای خوب با تو

به لحظه هایی که اگر بودی

با تو خوش بود حتمی

به امید روزی که شاید باشی

تا تو آیی به حروف اسمت خواهم رسید

حال که نیستی زندگی خوش است کوتاه کوتاه

بوی بهار می آید

تو اولین نفر باش

زیستن از نو مبارک

                                                                                                           زهی

کنعان ، گم گشته است

کنعان  دیگر مانند قدیم نیست

یوسف را بگو

شوق پرواز داشت

در جوانی پرواز کرد

ولی چه سود

که یوسف بود و گم گشته

آرزوی زیستن داشت

ولی چه سود

زود رفت

حال که نه یوسف است نه کنعان

کلبه احزان هم احزان است

 غم بخور

  به یاد یوسف نامی

روز اول با خود گفتم / دیگرش هرگز نخواهم دید

روز دوم باز می گفتم / لیک با اندوه و با تردید

روز سوم هم گذشت اما / بر سر پیمان خود بودم

ظلمت زندان مرا می کشت / باز زندان بان خود بودم

آن منِ دیوانه ی عاصی / در درونم های و هوی می کرد

مشت بر دیوار ها می کوفت / روزنی را جستجو می کرد

می شنیدم نیمه شب در خواب / های های گریه هایش را

در صدایم گوش می کردم / درد سیالِ صدایش را

شرمگین می خواندمش بر خویش / از چه بیهوده گریانی ؟!

در میان گریه می نالید / دوستش دارم ، نمی دانی ؟!

روز ها رفتند و من دیگر / خود نمی دانم کدامینم

آن منِ سرسخت مغرورم ؟! / یا منِ مغلوب دیرینم ؟!

بگذرم گَر از سر پیمان / می کشد این غم دِگر بارم

می نشینم شاید او آید / عاقبت روزی به دیدارم

                فروغ

ای یاد توام مونس در گوشه ی تنهایی

وی خاطره ات پونز ، نوک تیز کف کفشم

این صندل رسوایی ، این صندل رسوایی

گرگی تو  و میشم من ، جمعا به تو آویزم

آب از تو سریشم من جمعا به تو آویزم

اگزاز و دیازپامی ، جز زلفت آرامی

چون زلف تو نارامم رسوا و پریشم من

سشوار ..........     سشوار

سالهاست که به آینه می نگرم

نمی دانم  که هستم یا  نه ؟

سالهاست گوشه ای زندگی می کنم 

روزها سپری می شوند

اما من همان آینه را به یاد دارم

تو را می شناسم

مرا می شناسی؟

حق داری

تو مرا هیچ گاه ندیدی

نباید ببینی ٬نازی فارغ از نیازی

حال که می نگرم

آینه را شکسته می بینم

دیگر تصویر آینه را هم ندارم

فارغ از نیازی

آسوده ام ٬سبک تر از هر زمانی

دیگر نمی شناسمت

مرا می شناسی؟

قرص همدمِ خواب شود

رسیدن به صبحدم

هدف نیمه شب شود

لورازپام واجب شود

فریاد زن

با صدایِ رهایی

در سکوتِ سرد زمستانی

فریاد برای جدایی

جدایی از درد

دردِ بودن

دردِ زیستن

زهی

عشق قصه شده

گناه پنجشنبه ها

زندگی

عشق

           من همان داتسته هایم را هم نمی دانم

  و چه خوش است ندانستن

در این لحظه بسیاری از مردمان کشورم ما را تماشا می کنند و همگی خوشحال هستند؛ نه به خاطراهمیت دادن به ما یا به خاطر فیلم یا سازنده آن، بلکه در این دورانی که ما از جنگ صحبت می‌کنیم و ترس و رعب بین کشورهایمان رد و بدل می‌شود، نام کشورم ایران در این جا با فرهنگ و تمدن بی‌نظیرش برده می شود.
فرهنگ غنی و باستانی کشورم زیر گرد و غبار سنگین سیاست پنهان شده است. من با افتخار این جایزه را به مردم کشورم تقدیم می کنم؛ مردمی که به تمام تمدن ها و فرهنگ ها احترام می‌گذارند و هر گونه خصومت و خشمی را خوار می‌شمارند.

برگردان شعر به همراه اورژینال آن:

با چیزهایی که امروزه اتفاق میافته

تو نمیدونی که داری میای یا میری

فکر میکنی که داری راه خودتُ ادامه میدی

زندگی ادامه داره,متوقفش نکن

به من نگاه کن وقتی که دارم باهات حرف میزنم

تو منو میبینی ولی من به دقت نگاهت میکنم

من خون تو چشمات میبینم

ملت ما مسخ می شود و غدیر ما می خشکد و برجهای بلند افتخار در هجوم این غوغا و غارت بی دفاع

مانده است بغض هزارها درد مجال … نمی دهد .

                                      بخشی از وصیت نامه دکتر شریعی

من به بودنش نیازمند شدم.

وقتی که دیگر رفت

من به انتظار آمدنش نشستم.

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد

من او را دوست داشتم.

وقتی او تمام کرد

من شروع کردم.

وقتی او تمام شد

من آغاز شدم.

و چه سخت است.

تنها متولد شدن

مثل تنها زندگی کردن است،

مثل تنها مردن !

«دکتر علی شریعتی»

( مجموعه اشعار ص ۴۷ )

استاد کیمیایی با فیلم دست تنها با بازی سعید راد باز میگردد.

به گزارش بانی فیلم کیمیایی در تابستان سال آینده فیلم نوشت تبعید سایه هارا خواهد ساخت و قبل از آن در بهار فیلم دست تنها را خواهد ساخت.

فیلم سینمایی "جرم" به نویسندگی ، تهیه کنندگی و کارگردانی استاد مسعود کیمیایی تا اواسط اسفند ماه با دو صدای سر صحنه و صدای دوبله توسط شرکت پارسیان وارد شبکه نمایش خانگی می شود.

جرم  برای نخستین بار در بیست و نهمین جشنواره بین المللی فیلم فجر بروی پرده رفت که پولاد کیمیایی برای بازی در آن نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگری مرد و جرم نامزد ده سیمرغ بلورین دیگر شد که سرانجام سیمرغ بهترین فیلم را برای استاد و چهار سیمرغ دیگر برای فیلم داشت.